Son 10 yıl içinde Orta Doğu’dan çıkan en güçlü ve ısrarcı seslerden birisi olan Wael Shawky, inanç sistemlerini inceliyor ve inancı, mitleri ve tarihi modern medya’nın bakış açısından tekrar yorumluyor. Shawky, Lisson Galeri’de yeni çalışması “Dictums: Manqia I” (2014)’i sunuyor; bu çalışmada siyah deve sürüleri –belki de prestijli deve panayırlarına veya mazaynas olarak bilinen, Gulf bölgesinde düzenlenen güzellik yarışmalarına katılmak üzere– çölü geçiyorlar. Bu nadir, koyu tonlu deve cinsi Arap dünyasında büyük ilgi görüyor, yarışmayı kazanan develer astronomik fiyatlarla el değiştiriyor ve hatta kendileri için özel açılmış televizyon kanallarında boy gösteriyorlar. Daha önceleri de göçebe Bedouin kabilesinin kendilerine özgü kültür ve gelenekleri üzerine çalışmış olan Shawky, Abu Dhabi yakınlarında çektiği bu videosunda da benzer şekilde fiziksel, ekonomik ve zihinsel göçün yapısal özelliklerini inceliyor.

Serginin kapsayıcı ismi olan Dictums 2013 yılında Sharjah Bienali için gerçekleştirilen canlı bir performansa gönderme yapıyor; bu çalışmada Shawky Pakistan kökenli 30 işçiyi bir araya getirmiş ve bu işçilerin Sufi şarkıları söylemek üzerine eğitim görmüş iki profesyonel müzisyenin (veya qawwal‘ın) gerçekleştirdiği bir resitale alkışlarıyla ve şarkı söyleyerek eşlik etmesini sağlamıştı. Söyledikleri şarkının sözleri ise bienalin küratöryel metninden seçilen ve Urdu diline çevrilen cümlelerden oluşuyordu; ve böylece genellikle çağdaş sanatla eşleştirilen saydam-olmayan sanatsal dilin hipnotik, armonik ve büyük ölçüde anlaşılmaz bir yorumu yapılmıştı. Shawky’nin tüm filmleri gibi, bu çalışma da konu edilen şeyi zekice gözlemlemesinin yanı sıra kurumsal eleştiri yapmayı ihmal etmiyor.